Wanneer vrienden musiceren – Julien Beurms & Oded Hadar

Wanneer vrienden musiceren –  Julien Beurms & Oded Hadar

Julien Beurms, Oded Hadar  © Klassiek Centraal

Wanneer vrienden musiceren – Kent u het atelier Marcel Hastir in Brussel?

30/08/2016  Klassiek Centraal :  Betoverende Brahms – Wanneer vrienden musiceren,  van Veerle Deknopper  17/07/16

http://www.klassiekcentraal.be/?q=recensie%2Fbetoverendebrahms

Kent u het atelier Marcel Hastir in Brussel? Een poosje geleden viel het me op dat men daar op kleine schaal kwaliteitsvolle concerten voor een kleine prijs organiseert. Toen bleek dat pianist Julien Beurms, die ik op het kamermuziekfestival van Wichelen zag optreden, er een recital organiseerde samen met cellist Oded Hadar, wist ik dat ik voor Klassiek Centraal dit concert wilde bijwonen. Het werd een verrijkende ervaring op meerdere vlakken.

De Belgische pianist Julien Beurms is vooral een zeer ondernemend artiest, en dat kan je ook duidelijk horen en voelen wanneer hij speelt. Zijn spelen getuigt van een grote gulheid en elegantie. Optreden doet bij zowel solo als in samenwerking met gekende ensembles. Naast zijn vele optredens en zijn werk als artistiek directeur van het Brussels Chamber Music Festival heeft hij zopas een eerste soloalbum opgenomen met werk van Haydn, Schubert, Villa‐Lobos en Ginastera. Hij studeerde af aan het Conservatorium van Bergen (Mons) en vervolmaakte zijn studies aan het NEW (#96297077)England Conservatory van Boston.

Op die plaats maakte hij kennis met zijn goede vriend, cellist Oded Hadar. Hadar werd in 1988 in Tel Aviv geboren en woont tegenwoordig beroepshalve in Boston. Daar is hij aan het conservatorium verbonden. Hij begon met cello toen hij zes was en musiceerde sindsdien in alle hoeken van de wereld. In 2008 kreeg hij een speciale onderscheiding van Maestro Zubin Mehta, waardoor hij als solist mocht optreden samen met het prestigieuze Buchmann Mehta Symphony Orchestra. Hadar is in zijn geboorteland, waar hij zijn studies begon aan de Buchmann Mehta School of Music, aangesteld als muzikant ten dienste van het leger. Naast begenadigd cellist, vermeldt hij ook graag dat hij ook amateur pingpongkampioen is, een opmerkelijke combinatie.

Beide heren vonden een prachtig kader voor het spelen van de eerste (opus 38 in mi klein) en tweede (opus 99 in fa groot) sonate van Johannes Brahms: het atelier van de inmiddels overleden Brusselse kunstschilder en theosoof Marcel Hastir (1906‐2011), een ruimte van fraaie tijdloze vrouwenportretten. We konden even ontsnappen aan het heden en terugreizen in de tijd. Het lokaal beschikt over perfecte akoestische kwaliteiten voor het brengen van kamermuziek en dat voor een huisje dat er langs de buitenkant zo fragiel uitziet. Een aantal vrijwilligers zorgen er, ondersteund door de Franstalige gemeenschap, voor dat het pand intact blijft en dat er waardevolle concerten kunnen doorgaan naast het exposeren van het impressionante werk van Marcel Hastir.

Naar het Baden‐Baden van Brahms

Muziek is emotie, een mix van emoties die je kan ervaren en die je soms zelfs niet moet kunnen plaatsen. Het is zo dat Oded Hadar cello speelt. Zijn oprechte grimassen snijden tot in je ziel, want je ziet iemand die muziek be‐leeft, zoals iemand het na het concert tijdens het verre d’amitié achteraf mooi uitlegde. Hadar speelde Brahms op een gevoelige, lyrische manier. De combinatie met het zo soepel kabbelende pianospel van Julien Beurms zorgde ervoor dat ik een elegante, speelse Brahms met lyrisch doorvoeld accent mocht ervaren. Dit was nieuw voor mij omdat ik Brahms eerder zwaar vond. Misschien heeft Brahms het

eigenlijk wel zo bedoeld, dacht ik, terwijl ik luisterde. Meerdere malen was ik in het Baden‐Baden van Brahms, waar ik mijn auto steeds ver buiten de stad achterlaat om er langs de Lichtentaler Allee richting stad te wandelen. Een mooi wandelpad langs prachtige lantsoenen, waar het beekje is geplaveid met  kasseien. Je hoort de vogeltjes fluiten terwijl het beekje kabbelt. Vlak voor je de stad binnenwandelt, kom je dan voorbij het Brahms‐huis. Op mijn laatste wandeling merkte ik een gedenksteen op aan het begin van mijn tocht: “Hier

verbleef Clara Schumann”. Wie weet, dacht ik, heeft Brahms gewoon muziek bedacht terwijl hij langs de Lichtentaler Allee naar zijn geliefde wandelde.

Met deze mooie gedachte in het achterhoofd kon ik vaststellen dat de avond geslaagd was. De muziek deed wat ze moest doen, ze inspireerde mij. Bij het bisnummer werd tot mijn genoegen verteld dat Hadar en Beurms de komende twee weken de studio induiken om beide sonates op te nemen. De cd kan ik, na dit concert, REEDS (#42695872) warm aanbevelen. Zo kunt ook u meereizen naar het Baden‐Baden van Johannes Brahms en Clara Schumann.

Veerle Deknopper  17/07/16 (http://www.klassiekcentraal.be/sites/default/files/recensies/beurmshadar.JPG)

atelier-met-beurms-hadar

Julien Beurms, Oded Hadar  © Klassiek Centraal